Często zwana kataraktą, jest najczęściej występującą chorobą oka, która prowadzi do zaburzeń jakości widzenia. Choroba cywilizacyjna, która dotyka kilkadziesiąt milionów ludzi na świecie. Z tego powodu odpowiadając na pytanie – zaćma wikłająca co to jest – można powiedzieć, że są to wszelkie zmiany składu chemicznego i zaburzenia struktury soczewki, które doprowadzają do dysfunkcji oka. Przeczytaj nasz artykuł i dowiedz się więcej na temat zacmy wikłającej – http://alfavision-zacma.pl/zacma-wiklajaca/.
Czy wiesz, że zaćmę wikłającą może wywołać stan zapalny oka?
Zaćma wikłająca powstaje w wyniku powikłań chorób oka związanych z przebytymi stanami zapalnymi, takimi jak ostre ataki jaskry, atopowe zapalenie skóry, cukrzyca, tężyczka, w dziedzicznych dystrofiach dna oka, czy krótkowzrocznością. Zaćma wikłająca co to jest? To choroba oczu, która powoduje przemianę materii soczewki, w efekcie czego następuje jej zmętnienie, a struktura staje się przejrzysta. W zaawansowanych przypadkach źrenica staje się biała. W efekcie następuje przebiegające w różnym tempie, stopniowe upośledzenie wzroku doprowadzające do jego utraty. Spowodowana przez tę chorobę ślepota najczęściej jest odwracalna.
Zaćma wikłająca to również wszelkie zaburzenia ostrości widzenia, w których efekcie osoba chora ma odczucie, jakby wszystko widział za mgłą, obraz jest zniekształcony a czasami nawet podwójny. To choroba, która zaburza jakość widzenia. Chory nie widzi przejrzystych kolorów. W intensywnym dziennym świetle, odbijającym promienie słoneczne, a także w godzinach nocnych następuje pogorszenie widzenia. W takich warunkach oko musi podejmować ogromny wysiłek. Co z upływem czasu zmniejsza jego jakość. To również zaburzona ocena odległości, która sprawia, że chory przestaje sprawnie funkcjonować. Wielu chorych dotkniętych zaćmą ma trudności nie tylko w poruszaniu się, ale także w samodzielnym wykonywaniu codziennych, prostych czynności.
Zaćma wikłająca – określona metodyka leczenia
Choroba, która jak inne rodzaje katarakty, wymaga leczenia operacyjnego. W praktyce oznacza to, że lekarz usuwa niesprawną soczewkę, a w jej miejsce wszczepia sztuczną soczewkę wewnątrzgałkową o wyliczonej indywidualnie dla każdego pacjenta mocy. Dzięki podaniu znieczulenia miejscowego w czasie operacji pacjent nie odczuwa bólu. Indywidualne dobranie mocy soczewki jest możliwe dzięki pomiarze krzywizny przedniej powierzchni rogówki w dwóch południkach. Dodatkowo w trakcie wykonywania badania USG lub biometrii optycznej mierzy się także długość gałki ocznej. Na tej podstawie lekarz dokonuje doboru odpowiedniej mocy soczewki dla danego pacjenta.
Dla osoby aktywnej, czy pracującej zawodowo utrata ostrości widzenia stanowi duże wyzwanie, dlatego warto podjąć szybkie leczenie. Nie sposób ustrzec się przed zaćmą, gdyż w przypadku tej choroby nie istnieje żadna diagnostyka. Poza leczeniem operacyjnym nie istnieje również żadna zachowawcza metoda jej leczenia. Dlaczego się tak dzieje? To wymaga odpowiedzi na pytanie: zaćma wikłająca co to jest?. Przypomnijmy jeszcze raz: zaćma wikłającą to wszelkie zmiany w rozpuszczalności białek soczewki i zmętnienia w oku, które są nieodwracalne. Z tego powodu jedyną skuteczną terapią usunięcia jej skutków jest operacja.
Dobór metody usunięcia zmętniałej soczewki oka zależy od stopnia twardości zaćmy wikłającej. Zaćma dojrzała, brunatna jest bardzo twarda. Z tego powodu do jej usunięcia lekarz często wykorzystuje metodą ECCE, która umożliwia wycięcie całkowite soczewki przez duże obwodowe cięcie o szerokości w przedziale nawet do 8-10 mm.
Natomiast zaćma miękka najczęściej usuwana jest z wykorzystaniem ultradźwięków. Jest to metoda, która jest zdecydowanie bardziej skuteczna, a do tego wiąże się ze zdecydowanie niższym ryzykiem uszkodzenia tkanek wewnątrz oka w trakcie operacji. Zastosowanie ultradźwięków do leczenia zaćmy wikłającej zmniejsza również obciążenie oka pacjenta, skraca nacięcie nawet do 2 mm, co w efekcie pozwala przyśpieszyć proces gojenia się ran. Dzięki temu skraca się czas rekonwalescencji oka po zabiegu, a tym samym wznowienie wzroku. Pacjent przez pewien czas po zabiegu nie może doprowadzić do wzrostu ciśnienia w gałce ocznej. Z tego powodu musi unikać wysiłku fizycznego, a także nie może wykonywać gwałtownych skłonów. Co najważniejsze już następnego dnia po zdjęciu opatrunku chory widzi świat w odpowiedniej ostrości i barwach. W zależności od tego, jaka soczewka została wszczepiona w miejsce tej usuniętej, pacjent może widzieć zdecydowanie lepiej niż przed operacją. Większość pacjentów nie potrzebuje okularów do patrzenia w dal, ale najczęściej muszą z nich korzystać w trakcie czytania. Oczywiście alternatywą jest wybór soczewek, które pozwalają na dobre widzenie z bliska i z daleka, a także takich, które likwidują astygmatyzm.
Pozbądź się zaćmy raz na zawsze!
